در باره كاربرد نام جعلي آذري-مئهران باهارلي

در نوشته جات تركي، اضافه كردن كلمه "آذري" و يا "آزربايجاني" به دنبال گروه لهجه هاي زبان تركي در ايران و قفقاز و عراق .... ٫ به خاطر جدا كردن اين گروه از گروه لهجه هاي بسيار نزديك ديگر تركي يعني "تركي بالكان-آناتولي" است. بنابر اين تركيب "تركي آذري" ويا "آذربايجاني" فقط وقتي بكار ميرود كه اين دو گروه لهجه هاي موسوم به تركي را با هم مقايسه كنيم و يا فرق بين ايندو را تاكيد نماييم. ولي وقتي مثلا از ايران تنها صحبت ميشود و در خطاب به ايرانيان، و بويژه در زبانهاي تركي و فارسي، و مشخصا از سوي گويشوران خلق ترك هنگام ناميدن خود، لزومي به افزودن و كاربرد كلمه "آذري" به تركي نيست و حتي نادرست است. در اين شرايط "تركي" تنها مقصود را كاملا ميرساند.

از طرف ديگر در ترمينولوژي قوميتگرايان فارسي و دولتي، "آذري" براي ناميدن زباني ايراني و مفهومي غير تركي، و به منظور تاكيد بر ترك نبودن تركهاي آذربايجان بكار ميرود. يكي از روشهاي نسل كشي فرهنگي و امحاء گروههاي ملي توسط دولتهاي راسيست، بي هويت كردن و از بين بردن حافظه تاريخي از طريق عوض كردن اسامي جغرافيايي و حتي اسم خود گروه ملي است. در ايران هم اين سياست راسيستي دولتي به شكل آذري ناميدن خلق ترك تجلي پيدا ميكند كه در ضمن، با هيچ شمردن هويت و اراده و آزادي يك خلق در تعيين هويت و نام خود، توهين و تحقير به ملت ترك ساكن در ايران هم شمرده ميشود:

اعلاميه جهاني حقوق زباني بخش سوم: نامهاي شخصي ماده ٣٣
همه جمعيتهاي زباني حق دارند كه جمعيت خود را به همان نامي كه در زبان خودشان بكار ميبرند بنامندּ هرگونه ترجمه به زبانهاي ديگر ميبايست از نامگذاريهاي تحقير آميز و ابهام انگيز اجتناب نمايدּ

بنابر اين هر كسي كه در -)ايران، -)در زبانهاي فارسي و يا تركي، -)و بويژه از ميان خود تركان، خلق ترك را به نام آذري بنامد، آگاهانه و يا ناآگاهانه در حال كمك به و اجراي سياست هاي راسيستي پان ايرانيستي است. در ايران گروهي ملي كه در سير طبيعي تاريخي، خود را به نام آذري بنامد وجود ندارد. توده اي وجود دارد كه خود را "ترك" مينامد. اين همان توده است كه ديگران، آنهم نه در زبانهاي تركي و فارسي بلكه در زبانهاي اروپايي، منابع خارجي و در مقام مقايسه با تركهاي آناتولي و بالكان به آنها "تركهاي آزربايجاني" ميگويند